Πέμπτη 30 Σεπτεμβρίου 2010
Τρίτη 28 Σεπτεμβρίου 2010
Δευτέρα 27 Σεπτεμβρίου 2010
Σάββατο 25 Σεπτεμβρίου 2010
σκόρπια...
πολλές σκέψεις που πρέπει να μπουν στη σειρά διότι δεν με άφησαν να κοιμηθώ καλά χτες τη νύχτα και ο ύπνος είναι ιερός...
μία μία στη σειρά και επίλυση σε όσα μπορώ να "καθαρίσω" και πρώτα να διώξω την "ζήλεια" που μπήκε εκεί σε μία άκρη , στην αρχή, και τώρα είναι σε πλήρη εξάπλωση...
να σβήσω εκείνο το maıl αφού δεν θα το στείλω ποτέ, έτσι πρέπει, εδώ έχει ανοίξει μεγάλη μάχη με την ζήλεια και οι απώλειες εκατέρωθεν...
να μην στείλω μήνυμα που θα μετανοιώσω,το κινητό σε απόσταση ασφαλείας...
να ασχοληθώ με το "νοικοκυριό" ,δεν τό'χω με τίποτα αυτό αλλά ίσως είναι μία λύση...
να ανοίξω τώρα αμέσως ράδιο στο σπίτι όχι εδώ στο pc, να γεμίσει μουσική η ψυχή μου...
να βάλω το φθινόπωρο μέσα στα δωμάτια , η μέρα το εγκρίνει...
να διαβάσω ; χμ αυτό και άν βαριέμαι...
για τηλεόραση δεν το συζητώ, κλειστή οπωσδήποτε...
γυμναστική; χμ από δευτέρα...
να είχα έναν άνθρωπο να του πώ "αυτό" αλλά η κολλητή ψυχή έχει χαθεί εδώ και μήνες και μας έχει μείνει ο εγωισμός ποιά θα πάρει πρώτη τηλέφωνο...
και θέλω τόσα να κάνω, πολλά, και να τα τελειώσω...
σε ποιά πνευματική κατάσταση είστε σήμερα; (ρωτάει ο Προυστ)
σε πλήρη σύγχυση!!! (απαντάει αυτή)
καλημέρες πολλές σε όλους εδώ κι εκεί και σε αυτούς που με έχουν χάσει αλλά θα επανέλθω σίγουρα ¨))
ίσως να φταίει και η πρώτη φθινοπωρινή σελήνη...
ταιριάζει απόλυτα το μουσικό θέμα...
μία μία στη σειρά και επίλυση σε όσα μπορώ να "καθαρίσω" και πρώτα να διώξω την "ζήλεια" που μπήκε εκεί σε μία άκρη , στην αρχή, και τώρα είναι σε πλήρη εξάπλωση...
να σβήσω εκείνο το maıl αφού δεν θα το στείλω ποτέ, έτσι πρέπει, εδώ έχει ανοίξει μεγάλη μάχη με την ζήλεια και οι απώλειες εκατέρωθεν...
να μην στείλω μήνυμα που θα μετανοιώσω,το κινητό σε απόσταση ασφαλείας...
να ασχοληθώ με το "νοικοκυριό" ,δεν τό'χω με τίποτα αυτό αλλά ίσως είναι μία λύση...
να ανοίξω τώρα αμέσως ράδιο στο σπίτι όχι εδώ στο pc, να γεμίσει μουσική η ψυχή μου...
να βάλω το φθινόπωρο μέσα στα δωμάτια , η μέρα το εγκρίνει...
να διαβάσω ; χμ αυτό και άν βαριέμαι...
για τηλεόραση δεν το συζητώ, κλειστή οπωσδήποτε...
γυμναστική; χμ από δευτέρα...
να είχα έναν άνθρωπο να του πώ "αυτό" αλλά η κολλητή ψυχή έχει χαθεί εδώ και μήνες και μας έχει μείνει ο εγωισμός ποιά θα πάρει πρώτη τηλέφωνο...
και θέλω τόσα να κάνω, πολλά, και να τα τελειώσω...
σε ποιά πνευματική κατάσταση είστε σήμερα; (ρωτάει ο Προυστ)
σε πλήρη σύγχυση!!! (απαντάει αυτή)
καλημέρες πολλές σε όλους εδώ κι εκεί και σε αυτούς που με έχουν χάσει αλλά θα επανέλθω σίγουρα ¨))
ίσως να φταίει και η πρώτη φθινοπωρινή σελήνη...
ταιριάζει απόλυτα το μουσικό θέμα...
Παρασκευή 24 Σεπτεμβρίου 2010
Δευτέρα 20 Σεπτεμβρίου 2010
gecenin hüznü
Gün geçmez // The day doesn't pass
Yüregimdeki aci amansiz // Pain in my heart is cruel
Yalnizlik // Loneliness
Yüzüme vurur geçer zamansiz // Hits my face and pass untimely
Hüznüm bile yorgun // Even my sadness is tired
Her damla // Every drop
Gözyasimdaki keder umutsuz // Sorrow in my tear is hopeless
Sensizlik // Does being without you
Geceme akar gider mi sonsuz // slip by my night endless?
Kalbim yine yorgun // My heart is tired again
(Yok ellerimde ask // I don't have love in my hands
Sevmek bana yasak // Love is forbidden for me
Yine bak ruhum eriyp gidiyor // Look, my soul is fading away again
Yavas yavas // Slowly
Bir yanlizlik sarkisinda // In a loneliness song
Yine ucurum kenarinda // On edge of a cliff again
Ah dudaklarimdan ask // Ah love from my lips
Düsüyor kor gibi // Is falling my heart
Kalbime...) // Like ember
Gün geçmez
Yüregimdeki aci amansiz
Yalnizlik
Yüzüme vurur geçer zamansiz
Hüznüm bile yorgun
Kalbim yine yorgun...
μελαγχολικό ,ταξιδιάρικο σαν το φως του φθινοπώρου...
Κυριακή 19 Σεπτεμβρίου 2010
όλες του κόσμου οι κυριακές...
τι καλοκαίρι κι αυτό, την χαρά την ακολουθεί η λύπη...
μαζί με το γέλιο και το δάκρυ...
Παρασκευή 17 Σεπτεμβρίου 2010
Τρίτη 14 Σεπτεμβρίου 2010
Δευτέρα 13 Σεπτεμβρίου 2010
il mondo
No, stanotte amore,
non ho piu pensato a te.
Ho aperto gli occhi
per guardare intorno a me.
E intorno a me
girava il mondo come sempre.
Gira il mondo gira,
nello spazio senza fine.
Con gli amori appena nati,
con gli amori giΰ finiti.
Con la gioia e col dolore
della gente come me...
Il mondo,
soltanto adesso io ti guardo.
Nel tuo silenzio io mi perdo.
E sono niente accanto a te.
Il mondo non si ha fermato
mai un momento.
La notte insegue sempre il giorno.
Ed il giorno verra...
Κυριακή 12 Σεπτεμβρίου 2010
MONZA
Σάββατο 11 Σεπτεμβρίου 2010
μαλάκ(ι)α...
τι άλλο θα ακούσω; η "φτώχια" του μιαλού είναι η μαλακία; γιατί κυκλοφορούν οι ασθενείς αυτής της 'αρρώστιας" ελεύθεροι ;
γιατί θέλει να κάψει το κοράνι; και μετά από αυτό τί άλλο θα κάψει;
και πόσοι είναι αυτοί που τον ακολοθούν;
ανεξιθρησκεία, μας λέει κάτι η λέξη;
ελευθερία να πιστεύω σε ότι θέλω...
το κάψιμο των βιβλίων, γενικώς, πρέπει να μας θυμίζει άλλες εποχές και να ανησυχούμε...
Τρίτη 7 Σεπτεμβρίου 2010
Δευτέρα 6 Σεπτεμβρίου 2010
η κατάντια...
των νεοελλήνων που έχουμε βγάλει ότι άσχημο είχαμε κρυμμένο μέσα μας και δυστυχώς είμαστε πολλοί...
ζήλια για τους δίπλα μας , γνωστούς ή μη ,που οι δουλειές τους πάνε καλά παρά την κρίση, αγιάτρευτη αυτή η ζήλια και άτιμη σου τρώει την ψυχή...
μιζέρια ,αυτή την είχαμε πάντα, να λέμε για τα κακώς κείμενα, να φταίνε οι άλλοι, ποτέ εμείς...
και μια κακία που φαίνεται στα πρόσωπα μας, στη ματιά μας και χάσαμε το χαμόγελο μας...
εύχομαι να μάθουμε γρήγορα και να "γιατρευτούμε"...
Κυριακή 5 Σεπτεμβρίου 2010
η καταστροφή...
οι φωτιές στα περίχωρα της Μόσχας και η τεράστια οικολογική καταστροφή...
οι περίεργες διαφορές στο κλίμα ακόμα και σε γειτονικές χώρες δηλ. καύσωνας στη γερμανία και πλημύρες στην πολωνία ή καύσωνας στη νότια ιταλία και καταιγίδες στη βόρεια...
μήπως είναι καιρός να αποκτήσουμε οικολογική συνείδηση και να ανησυχούμε;
Σάββατο 4 Σεπτεμβρίου 2010
η ντροπή...
Παρασκευή 3 Σεπτεμβρίου 2010
η ελπίδα...
πολλά γεγονότα συνέβησαν μέσα στον αύγουστο που με συγκλόνισαν, μία είδηση είναι αυτή από την Χιλή με τους εγκλωβισμένους μεταλλωρύχους...
εύχομαι να τελειώσει σύντομα η περιπέτεια τους και να βρεθούν στα σπίτια τους...
θαυμάζω το θάρρος τους και την υπομονή τους που μας δίνουν μαθήματα ελπίδας και αισιοδοξίας...
Πέμπτη 2 Σεπτεμβρίου 2010
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)