εικόνα του Δεκέμβρη...

Πρώτη βεβαίως βεβαίως...

το τραγούδι αυτό "έξω" από τα δικά μου αλλά αυτό που έκανε της αξίζει να την ακούμε...
όσο υπάρχουν άνθρωποι...
και τώρα το θυμήθηκα το πρωτοάκουσα από αγαπημένο πρόσωπο που ήταν φουλ ερωτευμένο και μακριά από το κορίτσι του, εκείνη Ιταλία εκείνος Ελλάδα, ο νοών νοήτω, χαχαχαχα

c'est fini...

το φθινόπωρο πάει προς το τέλος του, με αρκετά άσχημες ειδήσεις και σε προσωπικό και σε γενικό επίπεδο... ευτυχώς που αυτές τις μέρες έχει ήλιο και ζεσταινόμαστε ψυχικώς...
προσπαθώ να είμαι Καλά , προσπαθώ...   

Απ' την ελπίδα χτυπημένος - Φίλιππος Πλιάτσικας

ηλιοβασίλεμα...

το τέλος μιας ηλιόλουστης μέρας του Νοέμβρη...
η δέσμη του ήλιου μέσα από τα σύννεφα ήταν μαγική...
τι όμορφη η στιγμή ...τι όμορφη που είναι η ελλαδίτσα μας...

ΨΩΜΙ ΠΑΙΔΕΙΑ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ

πόσο επίκαιρο και σήμερα....σαράντα χρόνια μετά , ο φασισμός σήκωσε κεφάλι...
μία ακόμη εξέγερση θέλουμε...

μου λείπεις βρε σοφάκι σήμερα...
 το τραγούδι είναι γι αυτή... είναι πολλά αλλά αυτό διάλεξα...

ΜΙΚΗΣ ΘΕΟΔΩΡΑΚΗΣ ΕΙΜΑΣΤΕ ΔΥΟ

Νοσταλγία...

αφόρητη όμως , για Ιταλία... ουφ υπομονή...
Καλό σαββατοκύριακο...

Τα κλειδιά - Θοδωρής Κοτονιάς

βρέχει πάλι απόψε...

... στη μικρή τη γειτονιά... τραγούδια στη καρδιά και βροχή στα παραθύρια...
πολλή βροχή , τόση που την βαρέθηκα...η αυλή γεμάτη νερό και τα δέντρα και τα λουλούδια δεν προλαβαίνουν να πίνουν, σταματάει και ξεκινάει σιγά και δυνατά και πάλι σιγά...
και ξαφνικά μου ήρθε ένα κείμενο του Μυριβήλη, πρωτοβρόχι, από το αγαπημένο βιβλίο ¨η ζωή εν τάφω"...τι όμορφα που έγραψε τη διαφορά μιας φθινοπωρινής μπόρας  μεταξύ Μυτιλήνης και ενός σερβικού χωριού....
διαφορά μιας βροχερής μέρας ανάμεσα σε Τρέντο και Κόρινθο, χμ ... η θάλασσα...
νυχτερινές σκέψεις  υπό συνοδεία της βροχής...
Καλό βράδυ...

πάει κι αυτή η Κυριακή...

... τραγουδάει το μιαλό... κουρασμένη είμαι , πάω για το κρεββατάκι μου απλά η χαρά δεν με άφησε να φύγω χωρίς να βάλω τη φωτο μου, Πρώτη φυσικά !!!
καλή εβδομάδα να έχουμε, πάνε οι εκλείψεις όλα γυρίζουν σε ορθή πορεία...
όνειρα γλυκά , φιλιά...

ΥΓ. α! να μην ξεχάσω και την ομάδα , τελείωσε η δύσκολη εβδομάδα με τρία στα τρία Νίκες...πάμε γι άλλα... 

τι νύχτα κι αυτή...

... την χτεσινή εννοώ... κάτι ο αγώνας και κάτι η καταιγίδα θα θέλουμε χαπάκια καρδιάς σε λίγο...
τι αγωνία ήταν αυτή που πέρασα χτες με την ομάδα, ευτυχώς τέλος καλό όλα καλά...
αυτή η εβδομάδα για τον Ολυμπιακό είναι ακόμα κρίσιμη μετά από την Κυριακή ίσως ηρεμήσουμε λίγο...καλή συνέχεια να έχει...
και αφού με πήρε ο ύπνος , πετάχτηκα από τους κεραυνούς και την βροχή... θεομηνία...
φοβήθηκα... ωραία είναι η βροχή αλλά όχι κι έτσι...τώρα ηρεμία και ξεκούραση...
κι ένα τραγούδι συνέχεια στο μυαλό μου, να τραγουδάει...
"apri il cuore" andriano celetano... 

"κόκκινο πιστόλι"...

αυτή η "σφαίρα" απόψε, μας έκανε τρελούς... και την Τρίτη ελπίζω να πυροβολήσει ξανά...
Κώστας Μήτρογλου, ο "εκτελεστής"... και η ομάδα ΜΙΑ...ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΣ!!!

όσο για κάποιο "σκοτεινό" και "κουκουλωμένο" όπλο που πυροβόλησε ενάντια του λαού και της νοημοσύνης μας , χτες βράδυ, θα το κάνουμε να σιωπήσει για πάντα...
Ξύπνα Λαέ, αυτοί οι ίδιοι μας πυροβολούν...πάνε να μας γυρίσουν στην δεκαετία του '50...
δεν θα τους περάσει... ξέρουμε καλά ποιοι ήταν ... μια ζωή με τις κουκούλες ...
Καληνύχτα Ελλάδα όπου κι αν είσαι...   

ο Αγαπημένος μου...

... Μήνας που μας φέρνει την γλυκιά αναμονή για τις γιορτές...
με τις πολλές γιορτές , την καθαριότητα στο σπίτι για τον ερχομό του χειμώνα, τις όμορφες σκέψεις για τα δώρα που θα κάνουμε, την αλλαγή του καιρού και το άναμμα του τζακιού...
για τις νύχτες του με την θαλπωρή και τις μυρωδιές των γλυκών...
για τις κουβέντες με την κόρη μου, τι θα μου φέρεις από Ιταλία, η λίστα αυξάνει επικίνδυνα χαχαχαχα
... για την προσμονή τους...
Καλό Μήνα να έχουμε όλοι, Υγεία κι όλα γίνονται, πολλά φιλιά...