περιπλανώμενο...

Χαθήκανε
και το νερό
τους έφερε ως εδώ
Αδέσποτα
χωρίς χαρτιά
με πρόσωπα στεγνά

«…Εγώ που χρόνια τώρα τριγυρνώ
σαν πουλί περιπλανώμενο
μες στην μοναξιά, μες στην ξενιτιά
που δεν την αντέχω άλλο πια…»

Ξένος ήμουνα κι εγώ
πριν γίνω αφεντικό
πριν χτίσω και φτιαχτώ
πριν μάθω να ξεχνώ
Ξένος ήμουνα αλλά
εσύ είσαι ο ξένος πια
και δίπλα μου όπως ζεις
την μέρα μου ενοχλείς

«…Εγώ που χρόνια τώρα τριγυρνώ
σαν πουλί περιπλανώμενο
μες στην μοναξιά, μες στην ξενιτιά
που δεν την αντέχω άλλο πια…»

Χαθήκαμε
μες στην κοιλιά
μιας μάνας που ξεχνά
Κι από το εμείς
το ξένο εγώ
μου λέει να μισώ

«…Εγώ που χρόνια τώρα τριγυρνώ
σαν πουλί περιπλανώμενο
μες στην μοναξιά, μες στην ξενιτιά
που δεν την αντέχω άλλο πια…»

Ανδριάνα Μπάμπαλη / Στάμος Σέμσης

Μουσική: Στάμος Σέμσης, στίχοι: Νίκος Μωραΐτης
Ακούγεται το ρεφρέν (μουσική και στίχοι)από το
έργο Ικαριώτικο (η αγάπη μου στην Ικαρία)
Μουσική, στίχοι: Γιώργος Κονιτόπουλος