ανάμνηση...

|05/15/2008 04:01 am|
..Έλα να παίξουμε... Θα σου χαρίσω τη βασίλισσά μου Ήταν για μένα μια φορά η αγαπημένη Τώρα δεν έχω πια αγαπημένη Θα σου χαρίσω τους πύργους μου Τώρα πια δεν πυροβολώ τους φίλους μου Έχουν πεθάνει από καιρό πριν από μένα Όλα, όλα, και τ' άλογά μου θα στα δώσω Όλα, όλα, και τ' άλογά μου θα στα δώσω Μονάχα ετούτο τον τρελό μου θα κρατήσω που ξέρει μόνο σ' ένα χρώμα να πηγαίνει δρασκελώντας την μιαν άκρη ως την άλλη γελώντας μπρος στις τόσες πανοπλίες σου μπαίνοντας μέσα στις γραμμές σου ξαφνικά αναστατώνοντας τις στέρεες παρατάξεις Έλα να παίξουμε... Ο βασιλιάς αυτός δεν ήτανε ποτέ δικός μου Κι ύστερα τόσους στρατιώτες τι τους θέλω Τραβάνε μπρος σκυφτοί δίχως καν όνειρα Όλα, όλα, και τ' άλογά μου θα στα δώσω... Έλα να παίξουμε...Κι αυτή δεν έχει τέλος η παρτίδα...
για το χτεσινό απόγευμα που μία παρτίδα σκάκι το έκανε μαγικό...
και η καληνύχτα ήταν μία έκπληξη...

ένα παλιό κομμάτι απο το blog στο yahoo
που έγινε πάλι σημερινό με το άκουσμα αυτού του τραγουδιού ... νόμιζα ότι τα είχα ξεχάσει όλα ( λάθος νόμιζα)