προετοιμασίες...

... καθαριότητα στο σπίτι, στο κήπο, στο μαγαζί...
μέσα σ'ένα τρέξιμο βρίσκομαι αυτές τις μέρες και τα έχω βάλει σε μια σειρά στο νου μου για να μπορέσω να τα τελειώσω μέχρι την άφιξη της "προσωπικότητας" από Ιταλία μεριά...
και μέσα σ'όλα αυτά έχει πάθει κάτι και το pc μου κι έχω κάτι νεύρα , θα φταίει και η έκλειψη, ηρεμίααααααααααα... cool...
χάρηκα με την χτεσινή ήττα της μπαρτσα, σήμερα και η ρεαλ γιατί πολύ μας πρήξανε...
ναι είμαι χαρούμενη για bayern, ναι μου αρέσει η βαυαρία ...
δεν χάρηκα καθόλου για την ΑΕΚ όμως, να μπουν φυλακή όσοι την κατάντησαν έτσι κι ο ¨πολύς¨ μικρός ντέμης μέσα... ήταν η ομάδα του μπαμπά μου, του θείου μου και όλης της φαμίλιας από πατέρα μεριά... είναι η ομάδα αγαπημένων ξαδέλφων τώρα...
ελπίζω να μπορέσω να σας ευχηθώ από εδώ μέσα , αν έχω εντάξει pc ,αλλιώς τηλεφωνικώς χιχχιχι...
πολλά φιλιά σε όλους... ciao a tutti...

Μαζί σου λες πως θα σωθώ...

http://www.youtube.com/watch?v=IH0_4SFmMCE

Μαζί σου λέω πως θα χαθώ...

Ζωή μισή - Δημ. Ζερβουδάκης
έτσι απλά , ακούστε το...

Πως ν' αναπνεύσω...

http://www.youtube.com/watch?v=h7mWT1S55fQ

πως να κρατήσω άλλη μια μέρα
πως μου ζητάς επιστροφή
σ'αυτά που αφήνω
όταν με φέρνεις
πιο κοντά σου εσύ...

καινούριο βιντεο στο youtube...
Δημ.Ζερβουδάκης (ήρθε και η σειρά του)...

πονοκεφαλιές...

...με αυτόν τον κάτασπρο ουρανό , τι να σου κάνει και το κεφάλι μου;
ξύπνησα με πονοκέφαλο και δεν λέει να περάσει , στο καλό να πάει...
όμορφα ξεκίνησε το σάββατο και μουντό τελειώνει, για τον καιρό λέω...

τι περίεργο ήθελα να φτιάξω στο youtube ένα τραγούδι του νότη, ταξίδεψέ με και λοιπά, μου αρέσει αυτό το κομμάτι κι όχι μόνο , ξαφνικά χαιρετάει ναζιστικά , τι να πω; κόκκαλο έμεινα...
γιατί το κάνουν; έγινε μόδα, για να τους συζητάνε ή είναι ηλίθιοι;
ίσως και ο πονοκέφαλος να είναι από τα ερωτήματα, σπαζοκεφαλιές...

απριλιάτικο ψέμα...

έτσι ας σκεφτούμε για όλα όσα γίνονται γύρω μας και κοντά μας και σε μας...

ένα ψέμα για μια μέρα όπως του απρίλη και την άλλη μέρα θα γελάμε με αυτό...

ίσως μόνο έτσι επιζήσουμε μέσα σ'αυτή την τρέλα...

δεν μπορώ άλλο να βλέπω βουρκωμένα μάτια και άγχος στις μαμάδες που έχουν τα παιδιά τους σε ηλικίες έτοιμες για σπουδές ή στο γυμνάσιο ή στο πανεπιστήμιο ήδη...

δεν το αντέχω πια...

τους δίνω την ψυχή μου για να χαμογελάνε και να σκέφτονται το Σήμερα και ότι όλα θα πάνε καλά...

και να μην ξεχνάμε ότι το βασικό Πρέπει να έχουμε Υγεία γι αυτά τα παιδιά και ότι υπάρχουν πολύ χειρότερα, μην ξεχάσουμε ποτέ αυτό που ζήσαμε αυτές τις μέρες στη πόλη μας... 

ΕΥΧΟΜΑΙ αυτός ο Απρίλης  να είναι "ανοιξιάτικος" παντού...