ξημερώνει...

... πως φτιάχνει η διάθεση με την καλή παρέα  και κλείνει μια ηλιόλουστη κυριακή με ένα καφεδάκι στη πλατεία... πως γίνεται με δύο άτομα να περνάω Πάντα καλά και να μου χρωματίζουν μια μουντή , στη ψυχή, μέρα...εύχομαι να είμαστε καλά και να βλεπόμαστε και να τα λέμε...και τα νέα να είναι ευχάριστα σαν τα σημερινά, και ξέρεις ότι είμαι πάντα εκεί δίπλα σου...
σήμερα ήθελα να γράψω , από το πρωί, για άλλα δύο άτομα που ξέπεσαν στα μάτια μου, όπως λέμε... για τους δύο πολλά βαρύ, Τατσόπουλου και Ολάντ...
όταν πρωτοδιάβασα ένα βιβλίο του πρώτου, ενθουσιάστηκα , μου άρεσε και το γράψιμο και ο συγγραφέας ως άντρας, μόλις τον άκουσα μετά από χρόνια να μιλάει, ήρθε η απογοήτευση,τι καλάμι ήταν αυτό, κι όλα αυτά που έχει πει κατά καιρούς, έλεος.... μακριά...
ο δεύτερος, έδωσε ελπίδες στο λαό του κατ'αρχάς και μετά σε όλους που χαρήκαμε για την επιστροφή ενός σοσιαλιστή στην εξουσία και είπαμε η γερμανίδα, ξέρετε, θα βρει τον δάσκαλο της, χαχαχαχα εδώ γελάμε πικρά, εντάξει η προσωπική του ζωή δικιά του αλλά έλεος βρε, ποιος είσαι , νομίζεις; μακριά κι αυτός...
καλό βραδάκι κυριακής σε όλους, χαμογελάτε...φιλιά

και όλα αυτά με την μουσική υπόκρουση του "ξημερώνει" Μίκης φυσικά με την φωνή του Νταλάρα...
ίσως να είναι το επόμενο βίντεο μου στο youtube...
 Η ΝΥΧΤΑ ΞΗΜΕΡΩΝΕΙ...